Śreniawitów 3/55 03-188 Warszawa

Objawy choroby Parkinsona (drżenie) jest następstwem ciągłego aktywowania się tzw. konfliktu ucieczki, gdy nie umiemy zakończyć  zaczętego  działania,  lub nie jesteśmy w stanie wprowadzić w życie naszych zamiarów.

Aby człowiek nie cierpiał z powodu konfliktu ucieczki, mózg uruchamia specjalny program biologiczny.

  • Gdy nie mogę przed czymś uciec, lub coś mnie dopadło (sytuacja lub osoba) i nie potrafię, nie mogę się od tego uwolnić lub uciec, wówczas reakcją biologiczną na ten stan jest upośledzenie mięśni.

Ten specjalny program biologiczny przebiega w ten sposób, że dopóki trwa konflikt, wtedy można odczuwać częściowy niedowład mięśni rąk, np. mamy problemy z podnoszeniem lub utrzymaniem (przedmiotów) rzeczy. 

Po rozwiązaniu konfliktu, w na początku fazy naprawczej objawy się nasilają, następnie w połowie fazy naprawczej podczas kryzysu epileptycznego mogą pojawić się niekontrolowane ruchy mięśni – drgawki. To jest moment  naprawy połączeń nerwowych i na koniec fazy zdrowienia jesteśmy w stanie poruszać wcześniej dotkniętą paraliżem kończyną. Jeśli konflikt skończyłby się definitywnie, to nie byłoby nawrotów. Ale jeśli ktoś ciągle od nowa będzie popadał w konflikt ucieczki, to objawy wychodzenia z konfliktu będą coraz cięższe i będą trwały coraz dłużej.

Trzeba zrozumieć, że objaw choroby Parkinsona jest niczym więcej jak następstwem ciągłego aktywowania się konfliktu.

  • Osobom dotkniętym chorobą Parkinsona warto zadać pytanie: Dlaczego chce uciekać? Przed kim/ przed czym  chce uciec?

Jeśli występują drgania ręki, może to oznaczać, że organizm chce zastosować blok, odparować cios.

Jeśli chorobą Parkinsona dotknięte są nogi i występuje drżenie stóp, wówczas odzwierciedla ona konflikt związany z poruszaniem się, chodzeniem czy ucieczką.

Jeśli choroba Parkinsona dotyka twarzy, wtedy konflikt może dotyczyć regularnego wyśmiewania danej osoby, która nie może się od tego wytykania uwolnić, uciec. 

Może to być chęć przywrócenia kogoś do życia, ze świata umarłych. W tym wypadku jest to ruch niemożliwy do wykonania. 

Również ruch, który wykonałem, ale potem żałuję. Przykładem może być sędzia, prokurator, przez którego ktoś został niesprawiedliwie osądzony. 

Jeśli ktoś przez zbyt długi czas przełącza się między konfliktem, a okresem powrotu do zdrowia i w jego mózgu na styku tych samych przekaźników na przemian dochodzi  kilkadziesiąt razy do uszkodzeń, a potem naprawy, to po jakimś czasie regeneracja tkanki mózgowej nie będzie do końca możliwa, a upośledzenie jej funkcji będzie trwałe.